بزرگداشت صمد تیمورلو در وبلاگ پنجره

سلام

امروز در وبلاگم  یادی کردم از دوست قدیمی و جاودانه بچه های

 شعر بهاران.همون کسی که در ابتدای وبلاگم درباره نقد آخرین

 کتابش نوشته بودم.همونی که دوستاش رو خیلی تنها و همه ما رو

 در حسرت دیدار و شنیدن حرفاش گذاشت و در فراقش سوختیم و

چشمهامون بارید.از همه می خوام برای شادی روحش صلوات

 بفرستند و از خدا براش طلب آرامش کنندو حالا مهمونتون میکنم به

 خوندن یکی از شعرهای قشنگش که در مجلس ختمش به روی

 پوستر کوچیک عکسش چاپ شده و به دستمون رسید 

تنها چیزی که واقعیت نداشت

من بودم

تصمیم گرفتم عاشقت باشم

بنویسمت

آیا نوشتن روشی برای گریستن نیست

راه تازه ای برای مردن نیست....